Iglarstwo – dawne rzemiosło polegające głównie na wyrobie igieł i szpilek.
Iglarz był rzemieślnikiem, który zajmował się wykonywaniem takich przedmiotów jak igły, szpilki, haftki, haczyki, kolce itp. Na gruncie polskim iglarstwo wyodrębniło się z kowalstwa w XIII wieku. Z kolei swoje własne cechy iglarze zaczęli zakładać od drugiej połowy wieku XIV, początkowo w Krakowie i Wrocławiu, a następnie m.in. w Gdańsku i we Lwowie. Zwykle jednak iglarstwo stanowiło część zbiorowych cechów metalowych. Najważniejszymi ośrodkami tego rzemiosła były Gdańsk i Kraków. Iglarstwo straciło na popularności w połowie XVIII wieku, a w wieku XIX weszło w skład przemysłu metalowego.
Encyklopedia PWN
[https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/iglarstwo;3913953.html
dostęp: 25.08.2021]
Słownik języka polskiego sjp.pl
[https://sjp.pl/iglarz
dostęp: 10.01.2022]
Wielki słownik języka polskiego PAN
[https://wsjp.pl/haslo/podglad/96024/iglarz
dostęp: 10.01.2022]