Gwoździarstwo

Gwoździarstwo – dawne rzemiosło polegające na wytwarzaniu gwoździ.

Gwoździarz zajmował się przede wszystkim wyrobem i sprzedażą gwoździ. W zakres tworzonych przez niego artykułów wchodziły również m.in. zawiasy, panewki, haki czy obcęgi. Gwoździe początkowo wykonywane były głównie z kutej miedzi, a później z kutej stali. Do ich produkcji wykorzystuje się również mosiądz i aluminium, a współcześnie przede wszystkim stalowy drut. Ze względu na swój kształt i przeznaczenie gwoździe dzieli się m.in. na budowlane, stolarskie, bednarskie czy szewskie.

Na gruncie polskim gwoździarstwo wyodrębniło się z kowalstwa w XIV-XV wieku. Gdańsk i Kraków stanowiły największe i najważniejsze ośrodki tego rzemiosła na przełomie XVI i XVII wieku. Zwykle gwoździarze wchodzili w skład zbiorowych cechów metalowych i nie zakładali własnych cechów, choć wyjątkami były np. Gdańsk i Toruń. Od końca XVIII wieku gwoździarstwo zaczęło tracić na znaczeniu, a w wieku XIX stało się częścią przemysłu metalowego. Wówczas również w Polsce powstały pierwsze maszyny do produkcji gwoździ.