Druciarstwo

Druciarstwo – rzemiosło polegające na wykonywaniu różnych wyrobów z drutu bądź naprawie naczyń drutem.

Druciarz był wędrownym rzemieślnikiem, który naprawiał sprzęty gospodarstwa domowego oraz wyrabiał z drutu drobne przedmioty domowego użytku (np. pułapki na myszy) i nimi handlował. Drutował zwykle rozbite naczynia ceramiczne (m.in. gliniane garnki), co polegało na silnym ściągnięciu skorup drucianą siatką. Rzemieślnicy trudniący się tym fachem pochodzili głównie z biednych wsi górskich i podgórskich. Dawniej zawód ten cieszył się dużym powodzeniem, ponieważ w domostwach zawsze znalazło się coś do naprawienia.

Pierwsze pisemne wzmianki o druciarstwie pochodzą z XVIII wieku. Po zakończeniu I wojny światowej zawód druciarza zaczął zanikać. Było to spowodowane m.in. znaczącym spadkiem cen wyrabianych fabrycznie naczyń glinianych i im podobnych, których nie opłacało się już naprawiać. Ostatni, nieliczni druciarze ograniczali swoją działalność do wytwarzania drobnych przedmiotów z drutu (np. klatek na ptaki, wieszaków, spinek czy zabawek) i ich sprzedaży.