Bursztyniarstwo – rzemiosło polegające na wydobywaniu i obróbce bursztynu.
Bursztyniarz zajmuje się wydobywaniem, obróbką i wytwarzaniem ozdób z bursztynu. Obróbkę bryłki bursztynu zaczynało się od czyszczenia jej nożem, a następnie, przy użyciu piłki stolarskiej, dzielono ją na mniejsze kawałki. Później wiercono otworki świderkami, nadawano bryłce ostateczny kształt, używając do tego różnego rodzaju pilników, a na koniec wyrzeźbiony element szlifowano. W taki sposób powstawały różne przedmioty, takie jak korale, różańce, pierścionki, guziki, fajki, tabakierki, flakony czy szkatułki.
Bursztyn znany był już w czasach starożytnych. W Polsce pierwszy ośrodek bursztyniarstwa powstał w Gdańsku w XV wieku, a trochę później również w Elblągu. Właściwy rozwój tego rzemiosła przypada jednak na XVII–XVIII wiek. Natomiast bursztyniarstwo ludowe na Kaszubach i Kurpiach rozkwitło w wieku XIX. Początkowo stolicą bursztynników był Słupsk, ale obecnie jest nią Gdańsk. Współcześnie duże złoża bursztynu znajdują się wzdłuż brzegu morza od Chłapowa po Półwysep Sambijski. Z kolei największe pokłady bursztynu kopalnego na terenie Polski znajdowały się w dorzeczu Narwi, w Borach Tucholskich, na Pojezierzu Kaszubskim, a także na Mazurach.
Dawniej trudności z ustaleniem pochodzenia bursztynu i jego właściwości sprawiały, że często uważano go za kamień niezwykły, tajemniczy i obdarzony magicznymi mocami. Z bursztynem wiąże się też wiele zwyczajów oraz opowieści. Ze względu na przekonanie, że noszenie wyrobów wykonanych z bursztynu chroni przed bezpłodnością, był on popularnym prezentem dla panny młodej przed ślubem.
Bursztyn był bardzo popularnym środkiem leczniczym stosowanym w polskiej medycynie ludowej. Wykorzystywano go w celu łagodzenia objawów i zapobiegania wielu dolegliwościom, m.in. podczas ząbkowania dzieci, reumatyzmu czy w chorobach oczu i gardła. Apteki już od XIX wieku posiadały w swoim asortymencie różne produkty lecznicze i kosmetyczne tworzone z wykorzystaniem bursztynu, wśród nich balsamy, maści i nalewki. Współczesne badania naukowe potwierdziły dobroczynne właściwości bursztynu. Kwas bursztynowy pobudza system nerwowy, reguluje pracę nerek i jelit, jest składnikiem przeciwzapalnym i antytoksycznym. Nadal produkuje się z niego wiele środków leczniczych w formie maści i kremów oraz używa się go w przemyśle kosmetycznym.
- Książka: „Bursztynowe Inspiracje”, Pomorska Regionalna Organizacja Turystyczna
- Książka: Barbara Kosmowska-Ceranowicz, „Bursztyn w Polsce i na świecie”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012 - fragment
- Artykuł: Barbara Kosmowska-Ceranowicz, „Złoża bursztynu (sukcynitu)”
- Artykuł: Joanna Jarzęcka-Stąporek, „Łzy w bursztyn zaklęte”, Gdańsk Strefa Prestiżu
- „Nad polskim morzem. Wyroby z bursztynów” – kronika filmowa WFDIF (1948)
„Bursztyniarz, 1969” (Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie)
„Tu się tworzy! dawne rzemiosło. Bursztynnik” (Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu)
„Złoto Bałtyku – wywiad z Bursztyniarzem” (Magazyn Nisza)
Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe
[http://www.dialektologia.uw.edu.pl/index.php?l1=kaszubszczyzna&l2=kultura-materialna-kaszub&l3=kulmat12
dostęp: 14.09.2021]
Encyklopedia PWN
[https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/bursztyniarstwo;3882209.html
dostęp: 16.09.2021]
Joanna Radziewicz, „Magia zamknięta w bursztynie”, Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi
[https://nikidw.edu.pl/2021/07/23/magia-zamknieta-w-bursztynie/
dostęp: 21.09.2021]
Alfabet ginących zawodów i rzemieślników
[http://www.lcre-lomza.webd.pl/sodmidn.webd.pl/pdf/Alfabet_ginacych_zawodow_i_rzemieslnikow.pdf
dostęp: 31.08.2021]