Krawiectwo – rzemiosło zajmujące się wyrobem różnego rodzaju odzieży oraz jej naprawianiem i przerabianiem.
Krawiec zajmuje się szyciem lub naprawą bielizny damskiej, męskiej i dziecięcej oraz odzieży na każdą porę roku, wykonaną z przeróżnych tkanin (m.in. dzianiny, sukna, bawełny czy lnu). Kiedyś zajmował się również szyciem szat liturgicznych oraz namiotów i nakryć końskich. Krawiectwo dzieli się na lekkie i ciężkie, w zależności od wykorzystanego materiału oraz przeznaczenia odzieży. Osobną dziedzinę krawiectwa stanowi bieliźniarstwo, czyli szycie bielizny damskiej, męskiej i dziecięcej, bielizny pościelowej oraz stołowej. Krawiec szyje również odzież na miarę, co wymaga od niego bardzo wysokich kwalifikacji zawodowych.
Krawiectwo wyodrębniło się z innych rzemiosł w XII wieku. Obowiązywał wówczas podział na krawiectwo: klasztorne, dworskie, folwarczne, miejskie i wiejskie. Pierwsza wzmianka o istnieniu cechu krawców na ziemiach polskich pochodzi z 1282 roku. Rozróżniano wówczas krawców płóciennych (czyli szyjących dla mężczyzn) i krawców jedwabnych (szyjących dla kobiet). Osobną grupę stanowili krawcy żydowscy, którzy ze względu na przepisy religijne obsługiwali przede wszystkim ludność żydowską. Na przełomie XVI i XVII wieku pojawiły się pierwsze wzorniki wykrojów ubrań oraz pierwsze specjalizacje krawieckie, co stanowiło ważne wydarzenie dla rozwoju tego rzemiosła.
Początkowo krawiectwo było uprawiane jako zajęcie domowe i dopiero w XIV wieku stało się samodzielnym zawodem. Ze względu na niewymagające wyposażenie warsztatu, duże zapotrzebowanie na wyroby oraz perspektywę szybkiego zarobku zawód ten cieszył się ogromną popularnością. Krawiectwem trudnili się głównie mężczyźni, ale w ramach gospodarstwa domowego szycie było domeną kobiet. Rola rzemieślników rosła wraz z rozpowszechnieniem się odzieży o bardziej skomplikowanym kroju, który wymagał większej wiedzy oraz odpowiednich wzorników i wykrojów. Najstarszymi podstawowymi narzędziami krawiectwa były igły i nożyce. Natomiast w drugiej połowie XIX wieku w pracowniach pojawiły się maszyny do szycia.
Zdjęcie: Narodowe Archiwum Cyfrowe
„Piotr Trzpil – krawiec (projekt Ginące zawody)” (Fundacja Wspieram)
„Ginące Zawody: Krawiec” (TVSUDECKA PL)
„Krawiec Tadeusz Kierepka” (VAVA pl – Warszawa na filmowo)
„Mistrzowie Żoliborza – Krawiec i Kuśnierz Renisław Duda” (Miasto Jest Nasze)
„Krawiec” (ORE – kształcenie zawodowe)
„Krawiec” (ORE – kształcenie zawodowe)
„Szpulka – pracownia krawiecka w Toruniu” (1FILM)
„Krupa & Rzeszutko – wywiad z mistrzami igły z Poznania” (But w Butonierce BespokeSocialClub)
„Gdyńska Firma Rodzinna – Krawiec Wiśniewski” (Gdynia)
Pasmanteria Internetowa
[https://web.archive.org/web/20160520035430/http://shophurt.pl/historia-krawiectwa/rzemioslo-rekodzielo-pokrewne/krawiec/
dostęp: 25.08.2021]
Encyklopedia PWN
[https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/krawiectwo;3927202.htm
dostęp: 27.08.2021]
Alfabet ginących zawodów i rzemieślników
[http://www.lcre-lomza.webd.pl/sodmidn.webd.pl/pdf/Alfabet_ginacych_zawodow_i_rzemieslnikow.pdf
dostęp: 31.08.2021]
Muzeum Rzemiosła w Pleszewie
[http://rzemioslo.pleszew.pl/krawiectwo/
dostęp: 02.09.2021]